eerste week Ghana

Lieve mensen die de moeite nemen om mijn verhaal te lezen,
Laat ik maar bij het begin beginnen, is wel zo makkelijk. Vorige week zaterdag was het zo ver, best gek, zo lang naar uit gekeken en dan sta je ineens al je tassen (jaja dat waren aardig wat kilo’s!) in te checken op Schiphol. Familie en wat vriendinnen waren er om me gedag te zeggen, wat het er niet makkelijker op maakte om weg te gaan. Toch leuk dat jullie er waren lieverds! Na een kwartiertje vertraging ging ik dan eindelijk de lucht in, eerst op naar Londen Heathrow om vervolgens over te stappen op een vliegtuig naar Accra (de hoofdstad van Ghana ). Ik zat nog geen tien minuten in het vliegtuig of ik kreeg al chipjes en wat drinken, ik had al wat reserve kilo’s opgebouwd dus dit leek me niet nodig, maarja ik ben en blijf een Hollander en alles wat gratis is pak je aan. Na ongeveer een uurtje ben ik geland op Heathrow en dacht dat de overstap gemakkelijk zou gaan want ik zou vertrekken vanaf dezelfde terminal als waar ik geland was. Niet dus…. Ik sloot aan in een bizar lange rij en uiteindelijk moest ik ertussenuit omdat ik toch wel haast moest maken om mijn vliegtuig te halen. Hoppa weer opnieuw door de paspoortcontrole en handbagagecheck. Nog even een stukje met een metro waarna ik aankwam bij de juiste gate. Ik heb me nog nooit zo wit gevoeld, zit je dan tussen al die donkere mensen (nja zwart kun je beter zeggen..). Aangezien iedereen twee stuks handbagage mee mocht hadden natuurlijk al die Ghanezen twee flinke trolly’s per persoon mee en dat ging nooit passen…. Dus werd er besloten om wat van die bagage in te checken, weer een uurtje vertraging. Uiteindelijk in het vliegtuig gestapt, prima vlucht gehad met twee aardige Ghanezen naast me. Bij aankomst werd ik opgewacht door Toontje, een Belgische vrouw die in Ghana woont en waar ik de eerste twee nachten zou verblijven. Zou ja, want toen ik op maandag op de bus wilde stappen naar Tamale bleek dat de bus kapot was en dat ik de volgende ochtend terug kon komen, ‘welcome to Ghana’ zeggen ze hier dan! Uiteindelijk een prima verblijf gehad bij Toontje en dinsdagochtend vroeg de wekker gezet om me klaar te maken voor de busreis van 12uur. Dat werd dus 14uur want onderweg bleek dat de bus toch niet zo goed gemaakt was als dat ze dachten, ‘welcome to Ghana’. Na een uurtje wachten op een nieuwe bus kon de reis verder. Heb gelukkig veel van het landschap gezien en wat is Ghana prachtig! Zo enorm groen. Maar de armoede is ook goed te zien, mensen leven vooral op straat overdag en kruipen ’s avonds hun kleine hutje in. Wat erg leuk was is dat als we moesten stoppen met de bus er een heleboel vrouwen met allerlei soorten etenswaren op hun hoofd naar de bus kwamen rennen om het een en ander te verkopen, dat is dus echt Ghana, geweldig! Maargoed uiteindelijk aangekomen in Tamale en opgehaald door Bash van de organisatie. Die heeft mij naar de lodge gebracht waar ik de komende paar nachten zou verblijven. Hier zaten de andere vrijwilligers nog te wachten op mij, vanaf nu was ik dus niet meer alleen. De volgende ochtend zou de introductie plaatsvinden maar omdat ik alleen ben aangekomen is een hele introductieweek niet echt leuk… er is besloten om wat uitleg te geven en een rondje door de stad te maken en gelijk al naar mijn gastgezin te gaan. Prima idee want ik zat daar toch maar alleen.

Gastgezin:
Mijn gastgezin bestaat uit een moeder met 4 zoons ( met hele moeilijke namen ) en een vader, die nu in Accra is om daar te studeren. Wat ik begreep is dat mijn vader nog een andere vrouw heeft en dus niet vaak thuis is. Maar mijn moeder heeft geloof ik ook nog een andere man en van wie welk kind is weet ik niet. Maarja, dat is dus Ghana. Mijn gastmoeder is super lief voor me en is recht voor z’n raap, heerlijk! Ik heb best een luxe gastgezin. Ik heb een eigen kamer met ventilator ( het is hier namelijk bloed heet) en heb zelfs een eigen koelkast op m’n kamer! Alleen ontbreekt er een kledingkast…. Ik heb even overwogen mijn koelkast als kledingkast te gebruiken maar dat doe ik toch maar niet. Verder is het huis heel groot alleen wel best vies. In de badkamer wordt je niet echt schoon dus probeer daar altijd zo snel mogelijk weer weg te zijn na het douchen. Wel heb ik stromend water, ideaal, maar soms is het water even op en dan douche ik met een emmertje water uit de ton buiten.

Het eten:
Ghanezen houden blijkbaar van heeeeel pittig eten, dat snap ik niet want het is hier al zo warm en van pittig eten krijg ik het altijd nog warmer, maargoed ze vinden het blijkbaar erg lekker. De eerste avond heeft mijn moeder een soort zurige pudding/deeg achtig gemaakt met pinda/groentesoep. Klinkt niet echt lekker he? Dat is het dus ook niet maargoed, eten wat de pot schaft dus toch maar wat gegeten. Verder kun je hier langs de kant van de weg altijd eten halen. Veel keus is er niet in qua eten, vaak 3 verschillende soorten rijst met kip of vis en yam. Yam is een soort aardappel waar ze ook patatjes van kunnen maken.

Het ziekenhuis:
Het ziekenhuis waar ik de komende drie maanden ga werken is het Central Hospital middenin het centrum van Tamale. Vrijdagochtend heb ik voor het eerst gewerkt. Deze maand werk ik op de i.c. voor baby’s. De afdeling is een beetje een bij elkaar geraapt zooitje want er liggen ook gewoon vrouwen te bevallen of vrouwen met malaria die zwanger zijn en vrouwen die een keizersnede hebben ondergaan en waarbij de wond niet goed geneest, van alles wat dus! Het ziekenhuis bestaat uit allemaal verschillende soorten gebouwen en geen verdiepingen. Om mijn gebouw in te komen moet je eerst door een gang waar dus ook allemaal bedden staan waar vrouwen liggen die bij mijn afdeling horen. Verder staan er in de zaal ongeveer 18 bedden en 5 matrassen op de grond. De bedden staan gezellig dicht tegen elkaar aan dus privacy is niet echt aan de orde. Oja en gordijntjes tussen de bedden kennen ze hier niet dus iedereen kan lekker meegenieten. Het ‘kantoor’ van de verpleegkundigen is op de zaal dus er wordt gewoon door de zaal geschreeuwd als een verpleegkundige een vraag heeft aan de patiënt, waarom opstaan als het niet nodig is? Het is wel triest om te zien dat die hele zieke vrouwen soms gewoon op een matrasje op de grond liggen met hun kleine hummeltje. Ik zal komende week vragen of ik wat foto’s mag maken!

Op trip:
Vrijdagmiddag zijn we met aan groepje op trip gegaan. Een heel eind rijden weer terug in de richting van Accra. De weg was barbaars en we hebben dan ook twee lekke banden gehad. Maar 1 reservewiel natuurlijk dus de tweede lekke band moesten we soort opblazen en plakken met een apparaatje. De gehele weg was onverhard met flinke kuilen erin. De tweede lekke band kregen we begin van de avond en aangezien het hier om 18.00 donker wordt was het pikkedonker! Geen kip op de weg, want ja, wie gaat er nou in het donker z’n leven riskeren op deze weg? Wij dus! Het was me wel een avontuurtje hoor. ’s Avonds hebben we een hostel opgezocht om te overnachten en de volgende dag doorgereden naar de waterval. Dat was nog 3 kwartier lopen maar dat was geen straf, echt een prachtige natuur! Onderweg veel beesten gezien waaronder een mega grote tor of kever, nog nooit zo’n grote gezien! En heel veel duizendpoten! Eenmaal aangekomen bij de waterval was dit prachtig! Ik zal proberen wat foto’s erbij te zetten.
De volgende dag zijn we de hoogste berg van Ghana opgeklommen, en dat was letterlijk klimmen. Een hele zware tocht maar met een prachtige beloning: het uitzicht. Verder zijn we die zondag naar de wilde apen geweest. Onderweg wat bananen gekocht natuurlijk. Die apen sprongen gewoon op je en pelde die banaan in je handen, geweldig! Maandagochtend zijn we naar een elektriciteitscentrale geweest waar 60% van de elektriciteit wordt opgewekt door middel van een stuwdam, heel mooi om te zien!
Ik zal even een einde breien aan mijn lange verhaal, sorry! Maar ik had zoveel te vertellen hihi.

Weetjes:
Wist je dat:
- Alles hier past ookal lijkt het niet te gaan passen. ( bijv. in een auto of op iemands hoofd)
- Links en rechts inhalen hier prima kan.
- Mensen als debielen rijden.
- Mensen in de auto standaard overal voor toeteren.
- Elektriciteitsdraden omhoog gehouden worden dmv een houten stok op een pick up als een vrachtwagen niet onder de elektriciteitsdraden door kan.
- Vrouwen echt alles op hun hoofd dragen.
- Iedere ghanees slurpt tijdens het eten.
- Er op sommige stukken van de weg ’s avonds politiebegeleiding nodig is omdat je anders overvallen wordt in de auto.
- Iedereen zomaar de straat oversteekt.
- alle kindjes in de stad en in mijn straat 'salaminga' ( blanke ) naar mij roepen en naast me willen lopen of mn hand vast houden. (Super lief)
- Niet alleen mensen bovenop een busje zitten maar ook geiten.
- Er op de achterkant van alle auto’s en bussen een boodschap over god staat.
- Ghana een geweldig land is met super lieve mensen!

Tot de volgende keer lieve allemaal! Ik heb het prima naar mijn zin dus geen zorgen om mij.
Dikke kus vanuit het mooie Ghana!